معنی شادمانی کردن - جستجوی لغت در جدول جو

شادمانی کردن

لغت نامه دهخدا

(خَ غَ دَ)

شادمان کردن. حبور. حبر

(خَ دَ خَ دَ)

شاد کردن. خوشحال کردن. اجذال:
کسی را که فردا بگریند زارش
چگونه کند شادمان لاله زارش.
ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 235).
گفتم هوای میکده غم میبرد ز دل
گفتا خوش آن کسان که دلی شادمان کنند.
حافظ.
- امراءه ساره، زن شادمان کن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

بادبانی کردن

(مُ سانْ نَ)

شراع کشیدن و کشتی راندن. (ناظم الاطباء) ، محروم:
چو با حبیب نشینی و باده پیمائی
بیاد دار محبان بادپیما را.
حافظ.
، کنایه از اسب و استر و شتر تیزرفتار. (برهان) (آنندراج) (هفت قلزم). بادپای. بادپیکر. بادجان، کنایه از مردم سیاح بیابان گرد باشد. (برهان) (آنندراج). رجوع بهمین لغات شود، مردم پرخور. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نادانی کردن

(صَ / صِ قَ تَ)

حماقت کردن. جهالت کردن. (ناظم الاطباء). کارهای جاهلانه کردن. سبکی و جلفی و حماقت کردن

لغت نامه دهخدا

شادان کردن

(خُ / خَ اَ تَ)

شاد کردن. اجذال:
شادان جز او را که کند از جانور سیم و زرش
بیطاعتی میراث داد این را ز ملک ظاهرش.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

نادانی کردن

جهالت کردن حماقت کردن

فرهنگ لغت هوشیار

معنی شادمانی کردن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما